اندر حکایت نرفتن ما به مرخصی به دلیل ترس از کودتای اداری

 این مطلب قراره در اصل فردامنتشر بشود که ما پیش‌دستی کردیم،‌زودتر روی سایت گذاشتیم

باور بفرمایید اساسا یکی از دلایلی که ما به مرخصی نمی‌رویم این است که مطمئن نیستیم پیش از برگشتن ما اتفاقی توی اداره نیفتد و به جای ما کس دیگری را روی صندلی مندرس و رنگ‌رورفته و در عین حال شکسته ننشانند. آخر، توی این دوره و زمانه واقعا نمی‌شود به دیگران خیلی هم اعتماد کرد،‌ خصوصا که فکر کنند شما پشت آن صندلی‌ای که نشستی شاید ماهانه چیز دندان‌گیری نصیبت شود که در این حالت بروبچه‌هایی که کمی حسادت می‌کنند فوری با غیبت شما، یکی از پسرخاله‌هایشان را به جای شما می‌آورند و بعد که شما تشریف آوردید می‌گویند فعلا در اختیار کارگزینی باش، تا برایت جای مناسبی پیدا کنیم. البته این نوع رفتارها را در دنیای سیاست می‌گویند کودتا. باور کنید که ما از این کودتای اداری می‌ترسیم. به همین دلیل حتی اگر دندان‌درد هم بگیریم هیچ‌وقت از اداره خارج نمی‌شویم. تازه، اول صبح زودتراز همه کارکنان می‌رویم اداره و ساعت می‌زنیم. این‌جوری هم خیال ما راحت است و هم کسی صندلی ما را تصاحب نمی‌کند. خب، اساسا یکی از راه‌های جلوگیری از کودتا نرفتن به مرخصی‌های تفریحی است.