اندر حکایت انصراف این جانب از کاندیداتوری در انتخابات

امروز در روزنامه منتشر شد

دیروز روز عجیبی بود. هر سایت و خبرگزاری را که نگاه می‌کردی، نامه‌هایی را می‌دیدی که از انصراف چهر‌ه‌های سیاسی از نامزدی در ریاست‌جمهوری دوازدهم حکایت می‌کرد.از آن طرف ضرغامی نامه نوشت که من نمی‌خواهم رئیس جمهور بشوم. از این طرف هم صالحی نامه نوشت که قصد کاندیداتوری ندارد. البته کاش ضرغامی می‌آمد و علاقه‌مندان به تلویزیون حتما به ایشان رأی می‌دادند. اما باور بفرمایید مدت‌ها بود از طرف بسیاری از طرفداران‌مان در منگنه و سوزن‌ته‌گرد و جوالدوز و سوزن‌خیاطی  و چرخ گوشت قرار گرفتیم و اصرار و ابرام که حالا چون همه دارند انصراف می‌دهند- گرچه هنوز احمد توکلی و جلیلی و دیگران قصد انصراف‌توری از کاندیداتوری را ندارند-‌ پس شما بیایید تنور انتخابات را گرم کنید. ما قبول نکردیم. حتی گفتیم وام می‌گیریم و چند تنور می‌خریم تا تنور انتخابات با آنکه فصل بهار است، گرم شود، ولی طرفداران قبول نکردند. اما برای آنکه آنها را بیش از این چشم‌انتظار نگذاریم درچندخط نامه می‌نویسیم تا خیال همه راحت شود. در عین حال پیش از آنکه نامه این حقیر را بخوانید، لازم به یادآوری است که ما نه آنکه بخواهیم خدای ناکرده از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنیم، یا بگوییم کتف‌مان درد می‌کند،‌ خیر. این احساس وظیفه را همیشه داریم که در پست‌های مهم خدمت کنیم. حتی در پست‌های مدیریتی کلان کشور و جهان مانند سازمان ملل متحد و حتی در مقام رئیس جمهوری غیرمتعهدها. اما فعلا احساس وظیفه ما کمی فروکش کرده است. آن هم به دلیل شایعاتی است که می‌گویند ما کاندیداتوری شدیم.اصلا هیچ طوری نشدیم باور بفرمایید. خواندن این شایعات درحقیقت نوعی تفریح بنده است. به هر حال ‌در نتیجه می‌خواهیم انصراف‌نامه خود را بنویسیم:«به استحضار طرف‌داران و طرف‌نداران شریف این‌جانب می‌رسانیم که خواهشا اصرار نفرمایید، و شایعات نفرمایید. ما به هیچ طوری قصد کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری را نداشته ونداریم و می‌خواهیم رأی خاموش ما تنور انتخابات را گرم کند و خدای ناکرده باعث سوختن کسی نشود. طرف‌داران خود را به صبوری فرا می‌خوانیم. در هرجا باشیم خدمت می‌کنیم. نه منتظر املاک نجومی  هستیم و نه منتظر حقوقی مریخی.  زیاده عرضی نیست. مازیار.»