باور بفرمایید ما از دوران کودکی یا حتی میتوان گفت قبل از کودکی که البته در زمان حاضر به آن میگویند «پیشاکودکی»، خیلی فرز بودیم، تا جایی که مادرجان ما گاهی از دست ما عصبانی میشد. وقتی کمکم بزرگتر شدیم، در برخی زمینهها به جای آنکه با دو پای خود بدویم، به قول معروف دو پا هم از دیگران قرض میگرفتیم و با سرعت میدویدیم، به گونهای که در دوی سرعت کسی به گرد و خاک و شن و ماسه پای ما هم نمیرسید,اندر,حکایت,چگونگی,«نوتندوی»,روزگار ...ادامه مطلب